Categorie: Ondernemerschap
Categorie: Wet- en regelgeving
Op donderdag 19 december vergadert de Tweede Kamer (vaste Kamercommissie VWS) voor de laatste keer dit jaar over de arbeidsmarkt in de zorg. De agenda voor dat overleg is goed gevuld, maar één onderwerp dat niet op de agenda staat en toch zeker aan de orde zal komen, zijn de gevolgen van het opheffen van het handhavingsmoratorium vanaf 1 januari 2025.
De BOZ+-partijen (ActiZ, de Nederlandse ggz, NFU, NVZ, VGN en Zorgthuisnl) hebben vorige week een brandbrief gestuurd naar het ministerie over het te verwachten zorginfarct. Ook de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) heeft vorige week haar zorgen geuit. Beide noodoproepen stellen dat het na 1 januari ‘onmogelijk’ zou zijn om nog met zzp’ers te werken. In eerdere artikelen hebben wij al uiteengezet dat er niet zozeer sprake is van onmogelijkheid, maar eerder van onwil van zorginstellingen om te bekijken welke mogelijkheden er nog wel zijn om te werken met zzp’ers. In plaats van alleen maar te roepen dat het niet meer mag en/of niet meer kan, zouden ze moeten zoeken naar oplossingen.
Wij zijn heel benieuwd wat het kamerdebat van aanstaande donderdag gaat opleveren. Het is bijzonder dat ook de minister van Sociale Zaken, Eddy van Hijum, aanwezig zal zijn. Zal de minister zijn eerder ingenomen standpunt herhalen, namelijk dat er nog voldoende mogelijkheden zijn om te werken met zzp’ers en dat al die paniek nergens voor nodig is? Of zal hij aankondigen dat er voor de zorg uitzonderingen komen zodat de uitvoering niet in gevaar komt?
Als er uitzonderingen komen, is dat goed nieuws voor alle zzp’ers die zich geconfronteerd zien met een opdrogende opdrachtenstroom. Die groep krijgt dan uitzicht op nieuwe opdrachten. Echter, een dergelijke uitzondering levert slechts een tijdelijke oplossing en biedt geen duurzame basis voor zzp-inzet in de zorg. Uiteraard is ook de politiek aan zet als het gaat om die duurzame oplossing.
Opdrachtgevers in de zorg hebben vanaf de start van het handhavingsmoratorium, 8 jaar geleden, kostbare tijd verspeeld door niet te zorgen voor een verantwoorde inzet van zzp’ers. Nadat de Tweede Kamer, tweeënhalf jaar geleden, opdracht gaf om de handhaving te hervatten, is er ook niets gedaan om schijnzelfstandigheid te beëindigen. Nu is het twee voor twaalf en slaat de paniek toe. Bestuurders in de zorg mogen het ook zichzelf aanrekenen dat ze al die tijd niets of te weinig hebben gedaan om de problemen die ze nu op zich af zien komen, te beëindigen.
Anderzijds heeft de Tweede Kamer tweeënhalf jaar geleden ook niet lang genoeg nagedacht over de mogelijke gevolgen van handhaving en heeft het kabinet te makkelijk opgedragen daar snel werk van te maken, terwijl er nog geen oplossing was voor de onduidelijkheden in de Wet DBA.
Kortom, tunnelvisie en gebrek aan visie hebben ons gebracht waar we nu staan. Cliënten en zzp’ers zijn de dupe, maar hebben weinig invloed op de oplossing. Wij wachten vol spanning het debat van donderdag af en hopen op een oplossing.
Geen relevante artikelen opgegeven.